- вурсалтмаш
- Г. вырса́лтмаш сущ. от вурсалташ осуждение, ругательство, ругань, брань. (Саблейлан) эре вурсалтмашым, кыралтмашым чыташыже логалеш. О. Тыныш. Саблею постоянно приходится сносить ругательство, побои.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.